Ik kreeg veel reacties op mijn vorige blogpost. Het was eigenlijk voor het eerst dat ik echt schreef over wat mij echt bezighield (op een dieper niveau) en de ‘vorm’ was anders dan in andere posts. Blijkbaar raakte dit een snaar. Bijzonder en ik vroeg me af waarom ik eigenlijk niet eerder op een dergelijke manier heb geschreven. Maar ook waarom ik dat nu ineens wel deed. De laatste vraag was makkelijk te beantwoorden: op vakantie vond ik de rust om me niet zo druk te maken over wat men denkt. Je weet wel: ‘men’. Alle mensen die zich niet voor je lijken te interesseren, maar toch precies weten waar je mee bezig bent. Mensen die een kant van jou kennen en denken dat ze je helemaal kennen. Mijn eigen innerlijke kritische stem die vindt dat een website vooral zakelijkheid moet uitstralen en niet teveel subjectief mag zijn omdat dit niet professioneel zou zijn. Dat soort argumenten. Zo had ik bijvoorbeeld bij het maken van mijn website gekozen voor een objectief gedistantieerde ‘stem’. Deels omdat ik wil benadrukken dat het in mijn bedrijf niet om mij gaat, maar om de boodschap en deels omdat ik veel samenwerk met mensen. Ik […]
De slash-generatie is de generatie van twintigers die zichzelf niet langer vereenzelvigt met een bepaald beroep of ‘hokje’. Ze definiëren zichzelf door middel van een / (slash). Ze zijn en-en in plaats van of-of. Ik behoor niet tot deze generatie. Ik ben nog grootgebracht vanuit het idee dat je een echt vak moest leren en een eenduidig persoon moest zijn. Als meerdere dingen je interesse hadden, kon dat alleen maar leiden tot een onprofessioneel ratjetoe. Dat vak zou je moeten redden van een onprofessioneel chaotisch bestaan. ‘Specialiseren’ was een toverwoord en met mijn eclectische natuur werd korte metten gemaakt. Best problematisch als je veel dingen interessant vindt. Dit probleem werd bijvoorbeeld zichtbaar toen ik een studie moest kiezen: zo studeerde ik kortstondig Levensbeschouwingen, Rechten en Nederlands voor ik mijn metiér vond in Literatuurwetenschappen gevolgd door Cultuuranalyse, maar achteraf gezien had ik evenzogoed kunnen kiezen voor een creatieve studie als bijvoorbeeld de ModeAkademie, Grafisch Vormgever (Willem de Kooning), Productontwerper, Interieurontwerper etc. Toen ik mijn literatuurscriptie moest schrijven ging dat over het filosofisch-psychologische begrip ‘identiteit’ en ik bestuurde psychoanalisten als Freud en Lacan. Thuis, mijn moeder is astrologe, maakte ik vroeg kennis met spirituele begrippen als reïncarnatie. In mijn tijd was de […]
